('panteon) o. (-s)
[Lat. < Gr. pan, al + theos, god]
I. Eig.
1. tempel in Oud-Rome door Agrippa 27 v. K. aan alle goden gewijd, later door paus Bonifatius IV tot kerk omgeschapen.
2. Uitbr. eretempel met de graven van beroemde mannen : het te Parijs
II. Metf. uitgave van beroemde letterkundige werken : bekend is het Klassiek Letterkundig -.
