(pan'doer) m. (-en, -s) [Servokroatisch (msch.) < Lat. banderius, die een banier volgt) wapenknecht]
1.Eig. Eert. woest Kroatisch soldaat.
2. Metf. politieagent te Leuven.
3. ook o. Metn. [wegens de slagen die de pandoeren uitdeelden] kaartspel met 4, 6 of 8 personen waarbij, die pandoer zegt, alle slagen moet winnen : dat was opgelegde tussen die twee, een afgesproken zaak.
