(pales'ti:na) o. [land der Filistijnen] land in Azië, bestaande uit Israël of Joods Palestina met als hoofdstad : (West-)Jeruzalem, en Arabisch Palestina dat deel uitmaakt van Jordanië. Ook : Heilig Land.
1. Aardrijkskundig. In Palestina onderscheidt men vier natuurlijke delen
1) de kustvlakte;
2) het Westjordaanse Hoogland (600-900 m). Hoogten : ten N. van Hebron, 1027 m; ten W. van Bethlehem 998 m; in Jeruzalem 790 m.
3) Het Jordaandal;
4) de Negeb Woestijn. Het Hoogland wordt onderbroken door een dwarsdal, de Jesreël Vlakte ten N. van de Berg Karmel. De belangrijkste rivier is de Jordaan die door de Dode Zee (394 m beneden de zeespiegel), het grootste meer, vloeit. De Jesreël Vlakte, het bergland van Galilea, ten N. daarvan, en het Jordaandal zijn de vruchtbaarste delen.
2. Geschiedkundig,
a. In vroegere eeuwen. Sedert de tijd van Josuë, die Palestina veroverde, tot aan de verwoesting van Jeruzalem (70 n. K) door de Romeinen, valt de geschiedenis van het land samen met die der → Joden. In de Oudheid omvatte het vier provinciën : Judea, Samaria, Galilea en Perea (het tegenwoordige Transjordanië). Na de Romeinse heerschappij viel het in de macht der Arabieren (637).behoorde sinds 1099 bij het koninkrijk Jeruzalem, waarvan het bestaan zelf doorlopend hachelijk was, en kwam 1518 onder Turkse heerschappij,
b. In de XXste → eeuw. In de Eerste Wereldoorlog (1914-1918) werd Palestina door de Engelsen veroverd en was van 1920 tot 1948 een Brits mandaat en een nationaal tehuis voor de Joden, op grond van de Balfour-verklaring. Hiertegen verzetten zich de Arabieren heftig en onlusten van hunnentwege 1936-1939 werden door de Engelse troepen onderdrukt. Sedert het begin van de Tweede Wereldoorlog (1939-1945), onder de indruk van het tragische lot der Joden in Europa, nam de tegenstand der Joden in Palestina toe, wat aanleiding gaf tot het stichten van militaire (Haganah) en terroristische organizaties (Irgoen, Stern-groep). Toen de Engelsen zich 1948 uit Palestina hadden teruggetrokken, begon de strijd tussen de Joden en de Arabieren, die beiden geheel het land voor zich opeisten. Het door de U.N.O. opgemaakte verdelingsplan namen zij niet aan. De Joden veroverden de Arabische havenstad Jaffa, de Arabieren de oude Joodse stadswijk van Jeruzalem. Hierop volgde een schijnbare wapenstilstand en graaf BERNADOTTE werd door de U.N.O. naar Palestina gezonden om het geschil bij te leggen. Hij was van plan de Negeb Woestijn, die oorspronkelijk aan de Joden was toebedeeld, aan de Arabieren te geven in ruil voor Arabisch Galilea dat Joods zou worden; werd echter 1948 door de Stern-groep te Jeruzalem vermoord. Het volgende jaar bezetten de Engelsen, op grond van een verdrag met Transjordanië, de kleine haven Akaba aan de Rode Zee. BUNCHE, de opvolger van Bernadotte, bracht een wapenstilstand tussen Israël en de omliggende Arabische staten tot stand. Ondertussen erkenden verschillende landen Israël als zelfstandige staat.
