(ovər'rmannən) (overmande, heeft overmand)
1. door meerdere kracht, macht overwinnen, vermeesteren : hij kon het zwijn niet -; een krankzinnige -; een burcht -.
2. overweldigen, overstelpen : droombeelden overmanden hem ; door de slaap, door vermoeienis overmand worden, zijn; door aandoeningen, hartstochten overmand; van schrik overmand.
