ordinaris

betekenis & definitie

(ordi'na:ris)

I. bn. [Lat. ordinarius d. i.] Veroud. regelmatig, gewoon : „tafel” is een oude term voor „open tafel”. -

II. (-sen)

1. v. Veroud. eethuis.
2. m. bisschop als wettig hoofd van een diocees, beschouwd als rechtsgebied.