('nassou)
I. Eertijds hertogdom, thans westelijk deel der provincie Hessen-Nassau in Duitsland.
Geschiedenis Het vorstelijk huis Nassau stamt af van de graven van Laurenburg. Twee hiervan Walram II en Otto stichtten 1255 de Walramse en Ottonische linie. De laatste graaf uit de Walramse linie was Adolf die zich 1866 aan de zijde van Oostenrijk stelde, en daardoor aanleiding gaf tot inlijving van Nassau bij Pruisen. Adolf werd 1890, na de dood van koning Willem III der Nederlanden, groothertog van Luxemburg. Uit de Ottonische linie verwierf Willem I 1544 het vorstendom Oranje en noemde zich prins van Oranje. Willem en zijn onmiddellijke nakomelingen waren stadhouders der Nederlanden.
Willems broeder, Jan de Oude, was de stichter van vier Nassau-lijnen o. a. van de lijn Nassau-Dietz, waartoe de Friese stadhouders behoorden. Een van hen, Willem IV, werd 1747 erfstadhouder in alle gewesten. Van deze Willem stamt koningin Wilhelmina in rechte lijn af.
II. hoofdstad der Bahama Eilanden,13.000 inw.