I. (mi'neur) v. [Fr. < Lat. minor] kleine-tertstoonaard : dat stukje staat in -; heeft iets droevigs; een rede in -, in sombere toon; in gestemd zijn, droef. Tgst. majeur.
II. mineur II (mi:neur) m. (-s) [Fr.]
1. [mine, mijn II 1 a] mijn-, bergwerker.
2. [mine, mijn II I 1 b] schansgraver, geniesoldaat.
