messing

betekenis & definitie

I ('messing) v. (-en) [mes] uitstekend gedeelte van de kant van een → plank, sluitend in de groef van een andere plank : planken met en groei in elkaar maken.

II ('messing) o. [Dui. msch. ~ Lat. massa] geelkoper, latoen : keukengereedschappen van -.