(mefis'to:fәles) m. [wsch. Gr. mè, niet + phoos, licht + philos, vriend lichtschuwer]
I. Eig.
1. Algm. duivel.
2. Inz. in Goethe’s Faust, afgezant van de geest der wereld, die Faust’s hoog ideaal omlaag halen wil. II. mefistofeles Metf. [van I 2] mens met een karakter als Mefistofeles.
