(‘lo:chənən) loochende, heeft geloochend) [~ liegen]
1. ontkennen : de beschuldigde loochende alles; iets niet kunnen -.
2. het bestaan van iets ontkennen tegen beter weten in : de waarheid, een feil, een schuld, zijn handtekening -; men kan niet dat...; het valt niet te dat...; wie zou het -? God -, zijn bestaan ontkennen of Hem verzaken. Tgst. → bekennen.
