(‘lemmər) o. (-s;-tje) [Lat. lamella]
1. Eig. metalen scherp gedeelte van een snijdend voorwerp ; het van een → mes, een → schaar, een → scheermes, een → sikkel, een zwaard ; bij een knipmes kan het in het hecht geborgen worden.
2. Metn. kling, sabel: het uit de schede trekken; iemand het bieden, hem tot een tweegevecht uitdagen.
