v. (-en; -je) [Fr. < Lat. lancea]
1. Eig. stootwapen bestaande uit een lange stok met metalen punt: met een gewapend. Gez. de vellen, laten zakken; een met of tegen iemand breken, tegen hem kampen in steekspel of gevecht of hem bestrijden; een voor iemand of iets breken, het opnemen voor hem, voor die zaak, hem enz. verdedigen.
2. Metn krijgsman met een lans gewapend.
