(labi'rint) o. (-en) [Gr. laburinthos]
I. Eig.
1. Oudh. gebouw met een uitgang en van zo ingewikkelde schikking van gangen en kamers dat een oningewijde er licht in verdwalen kon: de twee voornaamste -en zijn dat van de Egyptische koning Amenemhet III en dat voor koning Minos op Kreta door Daidalos gebouwd.
2. Uitbr. doolhof.
II. Metf.
1. ingewikkelde geometrische figuur op de vloer van een kerk, zinnebeeld van de dwaalwegen der wereld.
2. gezamenlijke gangen in het inwendige oor.
3. lastige, ingewikkelde zaak, waarin moeilijk de weg te vinden is: al die gedachten werden haar als een -; iemand in ‘t brengen, hem van de weg afbrengen, in de war helpen.
