Modern Woordenboek

Jozef Verschueren (1930)

Gepubliceerd op 30-06-2020

kompliment

betekenis & definitie

o. (-en; -je) [Fr. < Lat. complere d. i.J

1. Eig. het volbrengen van een beleefde formaliteit nl.
1. beleefde vormelijke lofspraak: een versleten, vleiend, welgemeend -; iemand een of zijn over iets maken; naar een hengelen, vissen, er een uitlokken.
2. beleefde begroeting, begroetingsformaliteit: na de gewone -en, begon hij. Gez. -en met iemand maken, met veel omslag tegenover hem te werk gaan; Franse -en, mooie woorden; geen -en met iemand maken, hem stevig aanpakken, korte metten met hem maken; tegen iemand zijn maken, hem met enige vormelijkheid groeten; veel -en maken, veel omslag maken, niet recht op zijn doel af gaan; zonder -en, zonder vormelijkheden, zonder aarzelen.
3. beleefde groet door bemiddeling van een derde; doe hem mijn -en; iemand de -en van een ander overbrengen; je moet de -en hebben van N.; mag ik u chargeren met de -en aan N.; zeg maar, van mij en dat er geen woord van aan is! Iron. -en van mij en dat hij een stommeling is; -en van mevrouw N. en of de dokter vanavond komen wil.

II. Metn. [door een kompliment voorafgegane] boodschap (➝ laatste voorbeeld onder I): zij kwam met het aandragen dat...; ik was niet gekomen om -en van hem te ontvangen of af te wachten; veel -en hebben, veel op te dragen, te kommanderen hebben.

< >