('indeks) m. (–en, indices) (spr. 'indises) [Lat.] aanwijzer nl.
1. wijsvinger.
2. afbeelding van een hand met gestrekte wijsvinger. Syn. vingerwijzing.
3. Wisk. klein cijfer of letter onder aan een meermaals gebruikte letter geplaatst : 1 en 2 in P1 en P2 zijn indices.
4. Natk. wijzer aan een instrument.
5. bladwijzer, klapper, register : een alfabetische –.
6. Kat. lijst van voor geloof en zeden gevaarlijk aangewezen boeken : dat werk staat op de –; op de – plaatsen, zetten.
Enc. Boeken die op de index (6) staan, mogen zonder verlof van de Kerkelijke Overheid niet gelezen worden, ook dan niet, wanneer voor de lezer geen gevaar van verleiding bestaat. De eerste index verscheen in 1559, de laatste, met algemeen register, in 1900.
