('ʞrim)
1. (Jacob) Duits taalkundige, ° 1785, hoogleraar te Göttingen en te Berlijn, waar hij 1863 ✝; grondlegger der Germaanse filologie door zijn Deutsche Grammatik (1831), Deutsche Mythologie (1835), Geschichte der Deutschen Sprache (1848), Deutsch Wörterbuch (sedert 1852) waarvan hij met zijn broeder de eerste delen uitgaf, Deutsche Sagen (1891), Kinder und Hausmarchen (1893).
2. (Wilhelm) Duits taalkundige, ° 1786, broeder van (1) en evenals hij hoogleraar te Göttingen en te Berlijn, waar hij 1859 ✝; werkte samen met Jacob en schreef o. a. Über Deutsche Runen (1821), Die deutsche Heldensage (1829).
3. (Hans) Duits letterkundige, ° 1875 te Wiesbaden, vooral bekend door zijn roman Volk ohne Raum (1926).
