VfluFidum) o. (...da) [Lat.] 1. Eig. vloeistof.
2. Metj. magnetische uitstraling, fluim (-en; -pje) [Gr. phlegma] 1. v. Eig. slijmerig speeksel dat men door de mond loost : -en spuwen.
2. m. Metj. Gemz. karakterloos man. fluimen ('fluirridri) (fluimde, heeft gefluimd) fluimen opgeven.
