(elektros'ko:p) m. (... skopen) [Gr. skopein. beschouwen] Natk. toestel om de aanwezigheid en de soort van elektriciteit aan te tonen.
Ene. De elektroskoop bestaat uit een glazen fles, door een kurk gesloten, waardoor een metalen stang gaat, die van boven in een knop eindigt. Van onder aan die stang, zijn twee gouden blaadjes bevestigd. Deze wijken uiteen of naderen elkander, naar gelang het de kop rakende voorwerp, elektrisch is of niet en gelijknamig of ongelijknamig geladen.
