doodgraver

betekenis & definitie

('do:t) m. (-s)

1. Algm. grafmaker.
2. Inz. zwarte aaskever met oranjerode dwarsbanden en knotsvormige sprieten, waarmede hij reeds van verre dode dieren ruikt, die hij tot voedsel van zijn larven onder de grond graaft (Necrophorus vespillo).