(George Gordon, lord) een der beroemdste Engelse dichters, ° 1788 te Londen, studeerde te Cambridge, waar hij zijn Hours of Idleness (1807) uitgaf, die in de Edinburgh Review zo streng gegeseld werden dat hij er in een geestige satire tegen protesteerde. In 1809 nam hij zitting in het House of Lords (Hogerhuis) en verliet weldra daarop Engeland om, over Portugal en Spanje, naar Malta te reizen en van hier naar Griekenland en Klein-Azië, waar hij over de Hellespont zwom.
Terug in Engeland publiceerde hij de twee eerste zangen van Childe Harold’s Pilgrimage (1812), levendige reisindrukken vol cynisme, die hem op slag beroemd maakten. In 1816 verliet hij voorgoed Engeland en maakte een tocht door de Nederlanden, de Rijnstreek, Zwitserland en Italië, die hij verhaalt in de twee laatste zangen van Childe Harold (1818). Sindsdien woonde hij aan het Meer van Genève, totdat de Griekse Vrijheidsoorlog hem 1823 naar Griekenland deed trekken, waar hij 1824 aan de koorts †. Hij schreef ook dramatische stukken o. a. Sardanapalus (1821) en het onvoltooide verhalende gedicht Bon Juan (1823).
