('alpən) m v. Kelt. alp, hoog.
1. gebergte in Europa dat zich uitstrekt in Zwitserland en de aangrenzende gedeelten van Frankrijk, Italië, Duitsland en Oostenrijk, en waarvan de hoogste top is de Mont Blanc (4850 m ) : de zijn beroemd om hun grootse natuur.
2. Uitbr. dergelijk hooggebergte elders : de Australische -.
