De oudste foto van de Groenewoudseweg, uit 1905. Op de beeldbank van het Regionaal Archief staat de naam Makkink als fotograaf aangegeven. Bijschrift: Een met sneeuw bedekte straat.
Maar misschien is het wel een andere weg met iepen in Nijmegen! Deze foto verschijnt als je in de beeldbank de naam Groenewoud-seweg typt.
Rond 1900 was de Groenewoudseweg vanaf de Annastraat tot de Groesbeekseweg een grindweg,
Els leert fietsen
Deze foto van de dochter van de eerste bewoner Rabalier is gemaakt in 1920. Ze was toen 6 jaar De foto is genomen op de weg vóór huis nummer 301, met uitzicht op het Galgenveld
Die grindweg is in 1928 opgebroken voor de aanleg van de riolering. Daarna is de weg voor een gedeelte bestraat, waarschijnlijk het meest gebruikte gedeelte, dat tussen de Groesbeekseweg en de Driehuizerweg. Vóórdat de gehele rijweg in een visgraatmotief wordt beklinkerd is de straat in het nieuws, omdat de iepenziekte wordt vastgesteld voor de boomen langs de weg (1934). Alle iepen moeten worden gerooid. In plaats daarvan plant de plantsoenendienst lindes. Ze staan er nog! Lindebomen kunnen honderden jaren oud worden.
In 1935 vraagt B&W een krediet van ruim ƒ50.000, - voor de dringende verbetering van de Groenewoudscheweg. In de toelichting bij deze aanvraag staat: voor het openbreken en afgraven van de grondverharding, het daarna bestraten, de aanwezige rijwegbestrating herstellen gedeeltelijk met nieuwe klinkers, het aanbrengen van trottoirs en rijwielpaden (m.u.v. de zuidzijde langs het spoor waar alleen een rijwielpad is bedoeld – nu Oude Groenewoudseweg JB). Op het stuk zand tussen rijweg en fietspad was parkeergelegenheid, aan beide zijden van de rijweg.
De werkzaamheden vorderen traag. Dat levert ingezonden brieven op van bewoners uit het eerste gedeelte van de weg (bij de Groesbeekseweg): ‘Waarom duurt het zolang? Door al die steenhopen wordt het verkeer gehinderd, kinderen halen allerlei baldadigheden uit, het is geen gezicht’….. ‘In zijn nieuwjaarsrede sprak de burgemeester de hoop uit, dat beter-gesitueerden zich in Nijmegen zouden vestigen; zulke toestand zijn echter allerminst bevorderlijk om tot het gaan wonen in Nijmegen aan te lokken’. (PGNC van 4 febr.1938).
Er is ook een serie ingezonden brieven over de straat-verlichting. Dat waren gietijzeren lantaarnpalen die op ruime afstand van elkaar stonden. In 1955 geeft de gemeente pas een antwoord: het aantal lichtpunten zal verdubbeld worden. Maar het onderwerp ‘bomen’ blijft in de ingezonden brieven terugkomen. Ik citeer een gedeelte uit de brief van G.Keyser, Groenewoudseweg no 16, dat voor ons in 2016 nog heel herkenbaar is:
De Gelderlander 3 sept 1963
Het voornemen van de gemeente (1967) om verkeerslichten gaat plaatsen op het kruispunt met de Driehuizerweg van-wege ‘de toegenomen drukte van het verkeer naar de universiteit’, is een vooraankondiging van verandering: de Groenewoudseweg krijgt een nieuwe bestemming.
Het wordt duidelijk in de nota ‘Verkeersbeleid en Wegen-structuur’ uit 1968. Het plan is een verbeterde, snellere rondweg, een B-ring, aan te leggen om het vastlopende verkeer op de singels en de uitvalwegen te ontlasten. ‘Een goede bereikbaarheid van het centrum is nodig. Niet alleen is de binnenstad het werkcentrum (nu al 24.000 mensen), maar ook koop- en handelscentrum (omzet per jaar zo’n slordige 250 miljoen gulden). De grote verkeersassen (de singels, de pleinen, de Sint Annastraat, de Graafseweg vertonen nu al een tekort aan capaciteit van 30 tot 35%. De zogenaamde B-ring door de stad (Wolfskuilseweg, Groenestraat, Verlengde Groenestraat, Groenewoudseweg, Postweg) kan het verkeer, zoals het er nu voorstaat, voor 10 tot 25% niet aan.
Een echt knelpunt is de Sint Annastraat tussen Hatertseweg en Groenewoudseweg. En oplossing is het leggen van een viaduct over het spoor in de Groenewoudeseweg. De oost-west verbinding zal er enorm door verbeterd worden.
Op 7 november 1977 begint men daadwerkelijk met de aanleg van het viaduct. Het profiel van de Groenewoudseweg laat men intact: een wegbreedte van 6.55m, rijwielpaden van 1.80m, trottoirs die alleen zichtbaar gescheiden zijn van de fietspaden. Er komt asfalt. En ruime verlichting voor deze belangrijke doorgaande weg, die natuurlijk voorrangs-kruisingen krijgt met alle zijstraten. Er komen parkeerhavens aan de zuidzijde van de weg, er zal een parkeerverbod gelden voor de gehele weg; alleen in de parkeerhavens kun je nog je auto neerzetten.
Gedurende een paar maanden is de weg afgesloten. De kin-deren hebben er hun vermaak. Eind 78 is de verbindingsweg oost-west klaar. De brandweer-en ambulancekazerne kan nu gebouwd worden. De Groenewoudseweg is ingericht als ‘brandweerstraat’. Er zijn geen drempels in de weg gelegd. De wagens kunnen zonder hinder ‘uitrukken’. Is dat de reden dat de Giro d’Italia in 2016 over de Groenewoudseweg wordt geleid naar de finish in het centrum waar 24.000 mensen (of zijn het er een paar meer?) de renners opwachten?
Giro d’Italia op de groenewoudseweg
