lett. ‘woord’ of ‘rede,’ term uit de hellenistische filosofie die in het jodendom soms werd overgenomen ter aanduiding van een goddelijke hypostase die als middelaar (ook scheppingsmiddelaar) tussen God en de wereld fungeerde. Speculaties over de Logos vinden hun hoogtepunt in het werk van de wijsgeer Philo van Alexandrië.
In het christendom speelde dit concept echter een veel grotere rol dan in het jodendom. Zie ook Woord.