CLAUDIUS CIVILIS maakte eenen aanvang van den Oorlog, tegen de Romeinen, met hun, zo verre het Land der Canninefaten zig uitstrekte, van de Noordzee te verdrijven. Waarschijniijk zou de Oorlog ten voordeele der Batavieren geëindigd zijn, hadde hij de Romeinen ook uit het bovenste gedeelte van het Eiland konnen verdrijven, alwaar zij vier Vlekken bezet hielden, niet met een klein getal, maar met twee geheele Keurbenden, en de Uitheemsche Hulptroepen, zo te Voet als te Paard.
Aan eene van deeze vier plaatzen, welke, door CLASSICUS, met geweld wierden aangevallen, geeft TACITUS den naam van GRINNES, zonder iets verder van dezelve aanteteekenen. In de Reiskaart van PEUTINGER word de regte plaats van GRINNES aangeweezen, als gelegen, twee gemeene Duitsche mijlen beneden Carve , en eene mijl boven Lefevanum, omtrent het Dorp REMMERTEN, en dus een weinig boven den Dijk, waardoor DRUSUS den Rhijn, die op den Gaulischen Oever aanstortte, beteugelde. Men kan niet twijffelen, of het Zand, ’t welk van den Oever afgespoeld was, door de kragt van den stroom , die weerom stuitte, verder naar boven is gedreeven, alzo de kromme en bijna overdwarssche stroom van den Neder-Rhijn daar wijd geweest is. Waar uit dan volgt, dat ’er tusschen GRINNES en REMMERTEN, eenige drooge Eilandjes zijn opgekomen, waar van deeze twee plaatzen hunne naam en hebben kunnen ontvangen.
GRINNES stamt dus af van GREND of GRENDEN, met welken naam de drooge gronden genoemd worden , waarop de groente zig boven het water begint te vertoonen; betekenende GRIN, in ’t oud Friesch, GROEN, en GRIND, GROND.ALTING, Not. Germ. Inf Part I. fol. 80.
