Vicaris van St. Pieters Kerk van Utrecht, bevorderde, in ‘t Jaar 1566, door zijne schriften, zeer sterk de Reformatie.
Lang werd hij daar over, in ‘t Bisschoppelijk Hof, gevangen gehouden, en bekwam zijne vrijheid niet, dan door eene gedwongene wederroeping. Hij vondt het geraaden, zig naar den tijd te schikken, houdende zig aan ‘t bekende zeggen: ik swoer met de tong, maar niet met het gemoed. Onder voorwendzel van lichaamelijke zwakheid, mijdde hij, echter, zo veel hem doenlijk was, het bijwoonen van de Misse. Brandt zegt, dat zijne schriften zeer bondig waren. Voor ieder afdeeling, las men zijne Zinspreuk: zijt zonder gal, godvruchtig. Heimelijk werden ze bij eenigen uitgeschreeven en geleezen.Hist. der Reformatie, I Deel, bl. 301.
