Gepubliceerd op 28-04-2019

Onschuldig — schuldeloos

betekenis & definitie

Schuld is eigenlijk de verplichting om iets te voldoen, hetzij eene boete ter beteringeener misdaad, hetzij eene geldsom. In de eerste beteekenis wordt het verder synoniem met zonde, d. i. met eene oorzaak van schuld.

Deze beteekenis heeft schuld in schuldeloos: geen schuld of zonde in het algemeen hebbend; de eerste be¬teekenis van verplichting tot betering, voortvloeiende uit het plegen van een misdrijf heeft schuld in schuldig. Schuldig is dus schuld hebbende aan een misdrijf, een misdaad begaan hebbende. Met de voorgevoegde ontkenning onis onschuldig: geen deel hebbend aan een bepaald misdrijf, verder in het algemeen zonder zonde, zonder schuld. ,,Gelijk door eene misdaad de schuld gekomen is over de menschen zoo zijn degenen, die in Hem gelooven, door zijne schulddelging schuldeloos; maar men kan hen toch niet on¬schuldig heeten, want het feit, dat zij gezondigd hebben, blijft bestaan.” Een onschuldig kind.

< >