'Virtual culture' is misschien wel het meest onmogelijke begrip dat op Internet rondwaart. Letterlijk betekent het 'gesimuleerde cultuur', en dat zegt enerzijds alles, maar anderzijds niets.
Eerst de ene zijde dan maar: 'Virtual culture' staat voor de opvatting dat 'cultuur' vanaf nu tot aan het eind der dagen doorspekt is van virtualiteit. Vroeger had je een vriendje in de straat wonen. Dat kan nu ook nog, maar voor hetzelfde geld heb je een vriend in India of Paraguay, die je nog nooit gezien hebt, maar waarmee je wel dagelijks over het voetbal praat.
Iedereen heeft het erover: kinderen groeien met computers op en kunnen ermee lezen en schrijven. Dat klopt. En zoals je met een auto fysiek van A naar B gaat (in geografisch begrensde zin); ga je op Internet geografisch onbeperkt van hot naar her. En net zoals er een 'cultuur' bestaat die wij 'weggedrag' noemen, is er op Internet evenzeer een 'weggedrag'-cultuur. Het verschil is dat het lichaam er niet meer bij betrokken is, het is 'virtueel' geworden.
De andere zijde zegt: 'Onzin, die vriendjes in India of Paraguay! Wij vormen de basis voor 'Virtual culture" en niemand anders.' Dit zijn de mensen die vanaf het prille begin van Internet al volwaardige 'netizens' waren en als geen ander weten wat Internet is en wat je ermee kunt doen. Deze groepen (de hackers, de crackers en ga zo maar door) stellen zich op het standpunt dat zij, als verzameling 'Virtual communities', een aantal karakteristieken gemeen hebben die samengevat kunnen worden onder de noemer Virtual culture'. Hierbij gaat het niet alleen om liefde voor computers en netwerken, nee, het gaat om veel meer: het gaat om het haten van grote computerfirma's, het beledigen van 'newbies' op Internet, het 'cyberpunk'-gevoel, en zo zijn er nog talloos veel meer kenmerken (die in internettaal te vinden zijn), die Virtual culture' maken wat zij is (een nogal amorfe hap!).
