Een grote variëteit aan elektronische hulpmiddelen om gratis te kunnen telefoneren (vooral naar het buitenland). Het begon allemaal met de 'blauwe box', die tussen de jaren zestig en tachtig deze functie vervulde.
Als je ergens naar toe belt, geeft de eigen telefoon een bepaald signaal, waardoor de PTT in de centrale weet wie er belt, waar naartoe en hoe lang het duurt. Met computers en modems werden dit soort signalen verzameld en opnieuw gebruikt, zodat de centrale 'dacht' dat het om een telefoongesprek van twee minuten ging tussen twee buren, terwijl het in werkelijkheid een verbinding van vele uren was tussen Tokio en New York.
Daarna zijn er nog veel meer van dit soort hulpmiddeltjes uitgevonden. Het is het levenswerk van de 'phreaker'. De PTT-centrales werden in de tussentijd slimmer, maar de 'phreaker' leerde ook meer en meer. Hoe 'boxing' anno 1995 precies werkt, is alleen voor zeer knappe koppen weggelegd, maar in principe is vrijwel alle informatie hierover te vinden in de 'computer underground'.
