Secundair onderwijs, off. ben. in België voor: voortgezet onderwijs, in tegenst. tot lager en hoger onderwijs (vgl. fr. enseignement secondaire); hierbij werd vaak nog een onderscheid gemaakt tussen lager en hoger secundair onderwijs; - ook: het voortgezet onderwijs betreffend, daarop betrekking hebbend enz., in verb. als secundaire afdeling, vorming e.d.
Vanaf 1971: Vernieuwd secundair onderwijs (V.S.O.), met diverse onderwijssoorten: het algemeen secundair, het technisch secundair, het beroepssecundair en het kunstsecundair onderwijs.
Al de vakken van het sekundair onderwijs, Vrouw en Wereld dec. 1973, p. 17.
Een verantwoorde schoolkeuze dringt zich op! Het stedelijk secundair instituut voor paramedische beroepen, Gent 19/8/1976, p. 5.
Ononderbroken verkeersopvoeding, vanaf de kleuterklas tot aan het einde van het sekundair onderwijs, Limburg 26/8/1976.
Het Sint-Lukasinstituut heeft een lagere en hogere secundaire afdeling, voorbereidend op het hoger onderwijs, Maand jan. 1977, p. 30.
Het rijksonderwijs in de beeldende kunsten groepeert een groot aantal studierichtingen in vier niveau’s: voorbereidend, lager secundair, hoger secundair en hoger, Maand jan. 1977, p. 31.
Het secundair onderwijs is voor de meeste jongeren momenteel voor hun studies geen eindpunt meer, Alumni 1978, 2, 23.
In het jaar 1976-77 waren er te Leuven 105-eerstejaars die hun secundaire vorming hadden gekregen in het V.S.O., Alumni 1979, 2, 16.
Opm.: In Nederl. thans ook een enkele keer gebruikt in tegenst. tot primair en tertiair onderwijs.
