apparaat om elektrische ladingen op te hopen, oplader. De oudste vorm is de zogenaamde Leidse fles; de meest gebruikelijke is de plaatcondensator, waarbij twee metalen platen tegenover elkaar geplaatst zijn, met een isolerende tussenlaag van b.v. lucht, mica of geprepareerd papier.
De ene plaat is geaard, de andere heeft een lading. Het opname vermogen aan elektrische lading hangt af van de grootte der platen, hun afstand van elkaar, die soms regelbaar is, en de aard van het isolerend materiaal; het wordt gemeten in farad; zie capaciteit. Condensators worden in vereenvoudigde vorm veel toegepast. Daar ze wel wisselstroom, maar geen gelijkstroom „doorlaten”, kunnen ze ook worden gebruikt om deze twee soorten te scheiden.
