(1960+) (sch.) van iemand die zich voornaam voordoet maar heel gewoon is.
• Mijn oma was naaister en in de jaren zestig kreeg ze veel dames van stand op bezoek om jurken te passen. Wij moesten dan in een andere kamer wachten en stil zijn. Over haar clientèle zei ze dan later: “Aan de bovenkant blinkt het en aan de onderkant stinkt het.”
Een variant: “Van boven bont, van onder stront.” (Jaap Toorenaar: Mijn moeder zei altijd. De mooiste uitspraken van onze ouders en grootouders. 2015)
