is een Oudnederlandse term, aanduidende datgene, wat ge- of verwillekeurd, d.i. goedgevonden, overeengekomen of besloten is. Men kon daarmede doelen op elke wilsverklaring, waarbij iemand zich tot iets had verbonden, bijv. de verklaring, waarbij men zich verbond om op een bepaald tijdstip voor het gerecht te verschijnen, of zijn geschil aan het oordeel van scheidslieden te onderwerpen, of zich te onthouden van zekere handelingen enz. enz.
Een zeer gebruikelijke betekenis van „willekeur” was voorts: „verordening”, soms van de landsoverheid, maar toch wel bij voorkeur van meer of minder autonome gemeenschappen als gilden en buurschappen. Was de verordening door de buren van een buurschap vastgesteld, dan sprak men van buurwillekeur.
