noemde zich (naar Spartacus) een bond van radicale Marxisten in Duitsland tijdens en direct na Wereldoorlog I (Liebknecht’s Spartakusbriefe, 1916). De bond, die in het geheim propaganda voerde voor het beëindigen van de oorlog door de sociale revolutie, werd in 1917 gesticht door Rosa Luxemburg, Karl Liebknecht en Leo Jogiches.
Tijdens de oorlog bleef deze organisatie in de schaduw der (uiterst linkse) Onafhankelijke Socialistische Partij; sedert de Russische revolutie sloot zij zich evenweldicht bij de bolsjewiki aan. Sedert haar congres (31 Dec. 1918-2 Jan. 1919) noemde zij zich Kommunistische Partei Deutschlands.
