graaf, Russisch generaal en diplomaat (St Petersburg 23 Jan. 1832 - 3 Juli 1908), onderscheidde zich in de Krimoorlog, verkreeg in 1858 van China de afstand van het Amoergebied voor zijn land (Verdrag van Aigoen), was daarna gezant te Peking (1 859-1863) en te Constantinopel (1864-1876). In de laatste functie begunstigde hij de opstand der Bosniërs en der Bulgaren.
Na de Russisch-Turkse oorlog van 1876-1877 was hij een der onderhandelaars bij de Vrede van San Stefano. Onder Alexander III werd hij minister van Domeinen en 1 Mei 1881 van Binnenlandse Zaken. Hij compromitteerde zich echter door panslavistische knoeierijen en het toelaten van Jodenvervolgingen, zodat hij in Juni 1882 moest aftreden.
