Italiaans dichter en staatsman (Florence, 28 Oct. 1495 - Amboise, 18 Apr. 1556), nam als jong edelman in 1522 deel aan een vruchteloos complot tegen Giulio de’Medici, den lateren paus Clemens VII. Hij nam de wijk naar Venetië en, toen Clemens de pauselijke troon besteeg, naar Frankrijk.
Toen Florence in 1527 in opstand kwam tegen de Medici, keerde Alamanni terug en nam actief deel aan het tot stand brengen van een vrije staatsinrichting. Drie jaren later reeds, in 1530, werden de Medici hersteld en wederom moest de dichter naar Frankrijk vluchten, waar hij de gunst genoot, eerst van koning Frans I (die hem als gezant naar Karel V afvaardigde), later van Hendrik II. Met het hof vestigde hij zich op het kasteel van Amboise, alwaar hij in 1556 stierf. Zijn beste werk is het leerdicht La Coltivazione (Parijs 1546), in de geest van Virgilius’ Georgica. Zijn Open Toscane (Lyon 1532) bestaan uit satirische gedichten, in rijmloze verzen geschreven. Een onvoltooid episch gedicht, L’Avàrchide, een nabootsing van de Ilias en geïnspireerd op de geschiedenis van Bourges (Avaricum), is een werk van zijn latere jaren en bezit geringe poëtische waarde. Voorts schreef hij een soort roman in dichtvorm, Girone il Cortese (Parijs 1548), een tragedie, Antigone, een comedie, Flora, en andere gedichten. De bewering, dat Alamanni de eerste geweest is die rijmloze verzen in de Italiaanse poëzie gebruikte, is onjuist; dit geldt veeleer voor zijn tijdgenoot, Giangiorgio Trissino. Alamanni’s werken zijn in 1859 te Florence door P. Raffaelli verzameld uitgegeven, met een biografie, als Versi e prose di Luigi Alamanni.MR H. VAN DEN BERGH
Lit.: G. Naro, L. A. e la Coltivazione (Siracusa 1897); C. Corso, Un decennio di patriotismo di L. A. (Palermo 1898); H. Hauvette, Un exilé florentin à la cour de France au XVIe siècle: L. A. (1495-1556), waarin een nauwkeurige en volledige lijst van de uitgaven van zijn werken (1903).
