Vlaams staathuishoudkundige (Brussel 17 Febr. 1870 - 24 Nov. 1914), heeft vóór Wereldoorlog I een overwegende rol gespeeld in de Vlaamse beweging. Hij wordt doorgaans gehuldigd als de voornaamste grondlegger van het Nederlandstalig hoger onderwijs in Vlaams België en als de baanbreker van de economische richting in de Vlaamse beweging.
Hij schreef een vijftigtal verhandelingen waaronder twee lijvige bundels Over Vlaamse volkskracht en Een economisch programma voor de Vlaamse beweging. Hij verschijnt daarin als een politiek denker en aanvoerder.Zijn actie was gericht: enerzijds op de vernederlandsing van het hoger onderwijs in Vlaams België en de oprichting van een volledig uitgebouwd technisch onderwijs in het Nederlands, anderzijds op het ontstaan van een Vlaamsgezind economisch besef en een Vlaamse economische organisatie in Vlaanderen. Het hoger en technisch onderwijs en de oprichting van een economische organisatie waren, in zijn ogen, raderwerken in het Vlaams politiek systeem dat hij ontwierp en dat de Vlamingen trapsgewijze moest bezorgen: een betere scholing, een hoger productievermogen, meer welvaart, een hoger beschavingspeil, een grotere economische macht, ten slotte, als gevolg van deze laatste, een grotere politieke macht. De omstandigheden gaven hem de gelegenheid rechtstreeks bij te dragen tot het bereiken van de eerste phase van zijn programma.
PROF. DR M. LAMBERTY
Bibl.: M. Lamberty, L. de R., grondlegger van een Vlaamse volkspolitiek (Antwerpen 1951); V. Leemans, L. de R., nationaal-econoom en politiek denker, in: Tijdschrift voor Economie en sociologie (Dec. 1939); A. de Ridder, Rede, uitgespr. b. d. De R.-hulde in 1939, in: Tijdschrift v. Econ. en Sociol., Dec. 1939.
