Italiaans componist en violist (Pirano, Istrië, 8 Apr. 1692- Padua 26 Febr. 1770), studeerde rechten te Padua, was als muzikant grotendeels autodidact, werd in 1721 als violist aan de S. Antonio basiliek te Padua verbonden en bleef dit, behoudens een onderbreking van 1723~’25 als kapelmeester van graaf Kinsky te Praag.
In 1728 stichtte hij een vioolschool, die zoveel buitenlandse leerlingen trok, dat men hem „Maestro delle nazioni” noemde. De viooltechniek werd door hem verbeterd. Op zijn aanwijzing werd de strijkstok lichter en werden de snaren dikker gemaakt. Van zijn veelzijdige interessen getuigen zijn theoretische geschriften, waarin hij o.m. religie en filosofie in de muziektheorie tracht te betrekken, de mineurdrieklank uit de ondertonenreeks verklaart en de ontdekker blijkt te zijn van de combinatietonen (z muziek, geluidsleer).Bibl.: T. schreef 140 vioolconcerten, 50 triosonates, 6 strijkkwartetten, 150 vioolsonates, waarvan vooral de zgn. duivelstrillersonate bekend is, het L’arte del arco, 50 variaties op een thema van Corelli en een aantal theoretische tractaten.
