Zwitsers staatsman (Airolo, Ticino, 29 Dec. 1871 - Bern 23 Jan. 1940), was oorspronkelijk advocaat in zijn vaderstad en Katholiek-Conservatief lid van de Grote Raad van Ticino (1895-1911). Sedert 1899 was hij bovendien lid van de Zwitserse Nationale Raad.
In 1912 werd hij lid van de „Bundesrat”, waarin hij tot 1919 het departement van Financiën en sedert 1920 dat van Buitenlandse Zaken leidde. Bovendien vertegenwoordigde hij sinds dat jaar zijn vaderland bij de Volkenbond in Genève. In 1924 presideerde hij de „Assemblée” van de Volkenbond. In zijn buitenlandse politiek toonde Motta zich een fel tegenstander van het communisme en scherp bestreed hij de toelating van de Sovjets tot de Volkenbond (1934). Na het mislukken der sancties tegen Italië (z Abessinië, geschiedenis) voerde hij zijn land terug tot de oude politiek der absolute neutraliteit, die het bij zijn toetreden tot de Volkenbond had prijsgegeven.Lit.: J. R. v. Salis, G. M. (1941); A. de Mestral, Le Président M. (Lausanne 1941).
