is een oven, waarin men voor het verhitten gebruik maakt van een electrische stroom. Het eerste toestel van dien aard werd vervaardigd door William Siemens, die daarvoor een lichtboog gebruikte, die hij op stukken staal liet inwerken.
Zijn fornuis bestond uit een smeltkroes, in welks bodem een geleiding van kool of platina was bevestigd, die met de positieve pool van de dynamo verbonden was. De stukken staal werden in de kroes gedaan, zodat zij met de positieve pool in aanraking kwamen. De negatieve pool was met een koolstaaf verbonden, die loodrecht boven het staal hing, en de stukken met de onderste spits aanraakte. Zodra de stroom door het toestel ging, werd de koolstaaf door een zelfwerkende regulateur enige mm opgeheven, zodat een lichtboog ontstond, die ook gedurende het smelten van het staal door de werking van de regulateur bleef bestaan.Men gebruikt drie soorten van electrische ovens: vlamboogovens, inductieovens en weerstandsovens. De oven van Siemens hierboven beschreven, was een vlamboogoven. Soms trekt men de boog tussen het te smelten metaal en de kool, soms tussen twee koolstaven, die zich in de lucht boven de smeltmassa bevinden.
Bij de inductieovens maakt men gebruik van de Foucault-stromen, die in de te verwarmen metaalmassa optreden, als men een wisselend magneetveld aanbrengt. Hiertoe wordt de wand van de oven voorzien van een wikkeling, waardoor men een wisselstroom stuurt, dikwijs van hogere frequentie dan de normale stadsnetfrequentie, bijv. 500 Hz in plaats van 50. In bijzondere gevallen is het zelfs nodig tot die hoge frequenties te gaan, die in de radio gebruikelijk zijn (hoogfrequentie-ovens).
Veel gebruikt zijn de weerstandsovens. Deze bevatten een weerstandslichaam van een vorm, die is aangepast aan het doel van de oven en waardoor een sterke stroom gaat, met grote warmteontwikkeling als gevolg. Het voordeel van weerstandsovens is, dat men vrijer is in de vorm en afmetingen van de oven dan bij de beide andere typen (z electrische verwarming).
Lit.: H. Alterthum, Elektrische Öfen (Leipzig 1936).
