is het dichten van naden tussen huidplanken of dekdelen door middel van „werk” (geplozen geteerd touw). Men slaat het werk met een breeuwijzer, een soort beitel met een tot drie groeven in de vouw, in de naden, met gebruik van een houten breeuwhamer. Meest gaan drie lagen werk in de naad.
Daar de naad van boven licht openstaat zijn aldoor breder breeuwijzers nodig. Door het breeuwen worden de planken met grote kracht op elkaar gedreven, waardoor het hout zwaar op het werk perst. Om vochtig worden en uit de naad zwellen van het werk te voorkomen giet men op de bovenste laag gesmolten pek of een vervangingsmiddel („marine-glue”), dat bij stolling een volkomen afdichtende laag vormt. Met een schraapijzer verwijdert men het teveel opgegoten pek, zodat huid of dek een volkomen glad aanzien krijgt.
Tegenwoordig worden grote dekken veelal machinaal gebreeuwd.
