Zimbabye of Zimbaoé, een merkwaardige bouwval in het zuidoosten van Afrika op 20°14' Z. B. en 31°48' O. L. van Greenwich gelegen, verheft zich 304 Ned. mijl van Sofala aan de westkust, in het land der Makalaka en werd reeds door de oude Portugésche schrijvers de Barros en dos Santos vermeld, doch in 1871 door K. Mauch op nieuw ontdekt en beschreven. Deze bouwval bestaat uit twee deelen, van welke één verrijst op eene granietrots ter hoogte van 50 Ned. el en de andere aan haren voet. Op die hoogte ziet men een muur ter lengte van 100 Ned. el en ter hoogte van 10 Ned. el, uit bekapte teerlingblokken van graniet opgetrokken zonder eenig verbindingsmiddel. De ruïne aan den voet der rots is rond, met een ringmuur, die gedeeltelijk eene hoogte heeft van 8 Ned. el; binnen dezen heeft men drie andere kronkelende muren, welke 3 Ned. el hoog zijn, en een ronden toren ter hoogte van 10 Ned. el.
Daar in die streken goud gevonden wordt, is Mauch van meening, dat men aldaar het Ophir van Salomo moet zoeken, zoodat hij aan die gebouwen een Phoenicischen oorsprong toekent. Dat gevoelen wordt echter vrij algemeen verworpen. Hoogst waarschijnlijk heeft men hier overblijfselen van gebouwen der Bantoe, die van ouds dit land bewoonden, daar men ook elders in Zuid-Afrika dergelijke bouwvallen aantreft.
