Walewski (Florian Alexandre Joseph Colonna, graaf), een Fransch staatsman, geboren den 4den Mei 1810, was de zoon van eene Poolsche vrouw en van Napoleon I. Op 21-jarigen leeftijd streed hij onder Skrzynecki bij Grochow voor de onafhankelijkheid van Polen, werd daarop als onderhandelaar voor de aangelegenheden van Polen afgevaardigd naar Londen en begaf zich vervolgens naar Parijs, waar de toenemende Napoleonsvergoding hem met gejuich begroette. Weldra zag hij zich geplaatst als ritmeester bij het 4de regiment hussaren, maar nam spoedig zijn ontslag, om zich te wijden aan de staatkunde en de journalistiek. Hij schreef eenige politieke vlugschriften en vervaardigde met anderen eenige gedichten, maar vond weinig bijval. Toen Thiers in Maart 1840 eerste minister werd, belastte hij Walewski met eene staatkundige zending naar Egypte, en van dien tijd af was laatstgenoemde tot 1848 toe in kleine diplomatieke betrekkingen werkzaam.
Bij het uitbarsten der Februarij-omwenteling bevond hij zich te Buenos Ayres, spoedde zich echter naar Parijs en schaarde zich aan de zijde van Napoleon. Eerst vertrok hij als gezant der Republiek naar Florence, toen naar Napels, in 1851 naar Madrid en eindelijk naar Londen. In Mei 1855 zag bij zich belast met de portefeuille van Buitenlandsche Zaken en dientengevolge met het voorzitterschap bij de onderhandelingen over den Vrede van Parijs. In 1860 nam hij zijn ontslag, was in 1865 gedurende eene zitting president van het Wetgevend Ligchaam, doch legde weldra ook den voorzittershamer neder en bleef enkel senator en lid van den Geheimen Raad. Op zijn terugkeer van eene reis naar Duitschland overleed hij onverwacht te Straatsburg op den 27sten September 1867.
