Valeriana L. of Valeriaan is de naam van een plantengeslacht uit de familie der Valerianeën. Het omvat kruiden en halfheesters met gave of verdeelde bladeren, in bijschermen geplaatste, trechtervormige, 5-slippige bloemen en een naar binnen gerolden kelkzoom, die later in eene haarkroon overgaat. V. officinalis L. (de gewone valeriaan) heeft een dikken, vaak met uitloopers voorzienen wortelstok en vele dunne, rolronde bijwortels, een vertakten stengel ter hoogte van 60 tot 120 Ned. duim, onparig vindeelige bladeren, van welke de bovenste korter gesteeld en zittend en tevens kleiner en eenvoudiger zijn, eind- en okselstandige bijschermen en vleeschroode of witte bloemen; zij groeit in geheel Midden- en Noordelijk Europa, en haar wortel, die een eigenaardigen kamferachtigen, onaangenamen reuk en een zoetachtig bitteren, specerijachtigen smaak bezit, is een belangrijk geneesmiddel.
Hij bevat 1/2 tot 2% aetherische valeriaan-olie, welke onder den naam van nardus gallicus reeds aan de Ouden bekend was. De gewone valeriaan groeit bij ons aan waterkanten en op vochtige plaatsen. Voorts vindt men in ons Vaderland de tweehuizige valeriaan, V. dioica L. op moerassige, veenachtige plaatsen, en V. Sambucina Mikan.
