Thian-Sjan (Hemelsgebergte) is de naam van een gebergte, dat in het hart van Klein-Azië met eene lengte van 10000 Nederlandsche mijl zich uitstrekt van Barkoel in het oosten tot Karakali in het westen, en wel in eene rigting van het noordoosten naar het zuidwesten. Het is in het oostelijk gedeelte smal, neemt westwaarts in breedte toe en verdeelt zich hier in onderscheidene bergketens, die scherpe hoeken vormen (de Terek-Dagh, de Alexanderketen,de Transileensche Alatan enz.), zoodat zijne breedte reeds aan den westelijken zoom van het meer Issik-Koel 1500 Ned. mijl bedraagt. Bij het toenemen der breedte schijnt de ruwheid en ontoegankelijkheid van het gebergte te verminderen. De hoogte der toppen is in het middenste gedeelte ruim 7300 Ned. el; men vindt er bergpassen ter hoogte van 5800 Ned. el en deze zijn gedeeltelijk met gletschers bedekt.
Omtrent den geologischen bouw van dit gebergte is nog weinig bekend. Bij de noordelijke bergketen vindt men palaeozoïsche vormingen tot aan den bergkalk toe, en daarnaast verheffen zich uitgestrekte gevaarten van graniet en syeniet. In het zuiden vindt men op witten dolomietischen kalksteen vervormden leisteen en donkeren kalksteen. Werkzame vulcanen heeft men er niet ontdekt, maar wel uitgedoofde kraters, alsmede één bij Oeroemtsi in het middenste gedeelte van het gebergte, waaruit zwaveldampen opstijgen.
