Antoine Claire Thibaudeau (graaf), een uitstekend Fransch staatsman en geschiedschrijver, geboren den 23sten Maart 1765 te Poitiers, werd advocaat aldaar en in 1792 afgevaardigde naar de Nationale Conventie, voegde er zich bij de Bergpartij en stemde vóór den dood des Konings. Na den val van Robespierre ging hij over tot de gematigden, werd in Maart 1795 voorzitter van de Nationale Conventie, daarna lid van het Comité du salut public en in 1795 voorzitter van den Raad van Vijfhonderd, — voorts na de revolutie van 18 Brumaire prefect van Bordeaux, daarna staatsraad en in 1803 graaf en prefect van de Gironde en daarna van de Bouches du Rhône. Na de tweede Restauratie in 1815 werd hij verbannen en trok eerst naar Zwitserland en toen naar Praag, waar hij een handelshuis stichtte. Na de Julijrevolutie van 1830 keerde hij naar Frankrijk terug, maar bemoeide zich niet met de openbare aangelegenheden.
Na den 2den December 1851 werd hij door Napoleon III tot staatsraad benoemd, en overleed den 8sten Maart 1854. Hij schreef o.a.: „Mémoires sur la Convention et le Directoire (1824 , 2 dln)”, — „Mémoires sur le Consulat et l’Empire (1835, 10 dln)”, — „Histoire générale de Napoléon Bonaparte (1827-1828, 5 dln)”, — en „Histoire des états généraux et des institutions representatives en France (1843, 2 dln)”. Na zijn dood verscheen: „Ma biographie; mémoires (1765-1792) (1875)”.
