Thackeray (William Makepeace), een beroemd Engelsch romanschrijver, geboren in 1811 te Calcoetta, werd in het Charter House te Londen opgevoed en wijdde zich, na het verlies van zijn aanzienlijk vermogen, aan de beoefening der letteren. Het eerst maakte hij zich bekend door opstellen in „Fraser’s Magazine” onder de verdichte namen Michael Angelo Titmarsh en George Fitsboodle Esq.; daarna verdienen vooral: „Barry Lyndon” en „The adventures of an Irish fortune hunter” eene loffelijke vermelding. Onder den pseudoniem Titmarsh gaf hij voorts uit: „The Paris sketchbook (1840)”, — „The chronicle of the Drum (1841)”, — en „The Irish sketchbook (1843)”, welke werken hij zelf van platen voorzag. Daarop volgden de „Notes of a journey from Cornhill to Grand Cairo (1846).” Grooten roem verwierf hij vooral door zijn „Vanity Fair (1846)”.
Voorts leverde hij: „Our Street (1848)”, — „Dr. Birch and his young friends (1849)”, — „Pendennis (1849—1850)”, — en „The Kirkleburys on the Rhine (1851)”. In dien tijd begon hij eerst in Engeland en daarna in Schotland en in Amerika, voorlezingen te houden over „The English humourists of the eighteenth Century (1861)” en daarna over „The Four George (1853)”. Ook leverde hij nog: „Esmond (1852)”, — „The Newcomes (1855)” — en „The Virginians (1857)”. In 1862 belastte hij zich met de redactie van het „Cornhill Magazine”, waarin hij „The adventures of Philip”, — „Lovell the widower” — en de „Round-about Papers” plaatste. Hij overleed te Kensington (Londen) den 23sten December 1863. Zijne werken zijn in 1878 gezamenlijk uitgegeven in 30 deelen.
