Talma (François Joseph), een beroemd Fransch tooneelspeler, geboren te Parijs den 13den Januarij 1763, betrad het Théâtre Français in de rol van Seïde in den „Mahomet” van Voltaire. De waarheid en natuurlijkheid van zijn spel en het geschiedkundig costuum, dat hij er in voerde, bepaalden den aanvang van een nieuw tijdperk in de historie der dramatische kunst in Frankrijk. Zijne voornaamste rollen waren: Seïde, Oreste, Vendôme, Hamlet, Regulus, Charles X en Sulla, en hij had toegang tot den vertrouwelijken kring van Napoleon I, dien hij in 1808 naar Erfurt en in 1813 naar Dresden vergezelde. Ook bezocht hij ons Vaderland, waar hij het voortreffelijk spel van Andries Snoek bewonderde.
Talma overleed te Parijs den 19den October 1826. Zijne „Reflexions sur Lekain et sur l’art théatral (1815; 2de druk 1856)” getuigen van zijne grondige kennis van de dramatische kunst. Zijne „Mémoires” zijn uitgegeven door Moreau (1826) en door Alexandre Dumas (1849—1850, 4 dln). — Ook zijn echtgenoote Catharina Vanhove was eene uitstekende tooneelkunstenares.
