Schultz-Schultzenstein (Karl Heinrich), een verdienstelijk plantenphysioloog, geboren den 8sten Julij 1798, studeerde te Berlijn in de geneeskunde, vestigde er zich als privaatdocent en werd er in 1825 buitengewoon en in 1833 gewoon hoogleeraar. Hij deed nasporingen omtrent den omloop der sappen in de planten, alsmede omtrent de voeding en de ademhaling der gewassen. Hij kwam daardoor tot een zonderling stelsel aangaande het dierlijk leven en beijverde zich, dat stelsel toe te passen op de ziekteleer, zielkunde en zedeleer.
Als voorzitter van het genootschap van tuinbouw heeft hij veel gedaan tot bevordering van het aankweeken van planten. Hij overleed te Berlijn den 22sten Maart 1871. Van zijne talrijke geschriften vermelden wij: „Ueber den Kreislauf des Saftes in den Pflanzen (1824)”, — „Die Natur der lebendigen Pflanzen (1823—1828, 2 dln)”, — „Natürliches System des Pflanzenreichs nach seiner innern Organisation (1832)”, — „Das System der Cirkulation in seiner Entwickelung durch die Thierreiche und im Menschen (1836)”, — „Ueber die Verjüngung des menschlichen Lebens und die Mittel und Wege zu ihrer Kultur (1842; 2de druk 1850)”, — „Sur la circulation et sur les vaisseaux lacticifères dans les plantes (1839)”, — „Die Entdeckung der wahren Pflanzennährung (1844)”, — „Neues System der Morphologie der Pflanzen (1847)”, — „Die Verjüngung im Pflanzenreich (1851)”, — „Die Verjüngung im Thierreich (1854)”, — „Allgemeine Krankheitslehre (1844—1845, 2 dln)”, — »Die Heilwirkungen der Arzneien (1846)”, — ,,Neues System der Psychologie (1855)”, — „Leben, Gesundheit, Krankheit, Heilung (1863; 2de druk 1873)”, — „Naturstudium und Kultur oder Wahrheit und Freiheit in ihrem natürlichen Zusammenhang (1866)”, — „Moral als Heilwissenschaft und Kulturwissenschaft (1869)”, — en „Die Physiologie der Verjüngung des Lebens im Unterschied von den dynamischen und materialistischen Stoffwechseltheorien (1867)”.
