Schack (Adolf Friedrich, graaf von), een Duitsch letterkundige en dichter, geboren te Brüsewitz bij Schwerin den 2den Augustus 1815, studeerde te Bonn, Heidelberg en Berlin in de regtsgeleerdheid en in de nieuwe letterkunde, aanvaardde in 1838 eene betrekking bij de regtbank te Berlijn, deed reizen in Italië, Sicilië, Egypte, Syrië, Turkije, Griekenland en Spanje, en trad na zijn terugkeer in Mecklenburgsche dienst. Hij vergezelde als kamerheer en raad van legatie den Groothertog op zijne togten naar Italië en Constantinopel en werd daarna attaché bij het Bondsdagsgezantschap. Na nogmaals Italië en de Levant te hebben bezocht, werd hij gezant te Berlijn, alwaar hij zijne oefeningen in het Sanskriet, Arabisch en Perzisch voortzette. Na den dood zijns vaders (1852) nam hij als geheim legatieraad zijn ontslag uit de staatsdienst, begaf zich eerst naar zijne goederen in Mecklenburg, en vertrok vervolgens naar Spanje om er nasporingen te doen omtrent de geschiedenis en de beschaving der Mooren.
In 1855 vestigde hij zich te München, en vanhier vergezelde hij in 1866 den Groothertog van Mecklenburg op eene reis naar Spanje, en in 1873 naar de Levant. In 1876 nam de Duitsche Keizer hem op in den gravenstand. Van zijne geschriften vermelden wij: „Geschichte der dramatischen Literatur und Kunst in Spanien (1845—1846, 3 dln; 2de druk 1854, vervolg 1855)”, — „Poesie und Kunst der Araber in Spanien und Sicilien (1865; 2de druk 1877)”, — „Spanisches Theater (1845, 2 dln)”, — „Heldensagen des Firdusi (1851)”, — „Epische Dichtungen aus dem Perzischen des Firdusi (1853 , 2 dln)”, — „Stimmen vom Ganges (1857; 2de druk 1877)”, — en „Romanzero der Spanier und Portugiezen (met Geihel, 1860)”. Voorts leverde hij op dichterlijk gebied: „Gedichte (1864; 3de druk 1874)”, — „Episoden (1869; 3de druk 1875)”, — „Durch alle Wetter (1870; 3de druk 1876)”, — „Lothar. Gedicht in zehn Gesängen (1872 2de druk 1874)", — „Nächte des Orients (1874 2de druk 1877)”, — en „Ebenbürtig. Roman in Versen (1876)”.
