Rönne (Ludwig Moritz Pater von), een verdienstelijk Duitsch schrijver, geboren den 18den October 1804 te Glückstadt, studeerde te Bonn en te Berlijn, trad in 1825 in Pruissische staatsdienst en werd in 1828 kamergeregts-assessor te Berlijn. In laatstgenoemd jaar aanvaardde hij voorts de betrekking van lands- en stadsregter te Münsterberg, en zag zich in 1832 als lands- en stadsgeregtsdirecteur naar Hirschberg en in 1846 als opperlandsgeregtsraad naar Breslau verplaatst. Daarna bekleedde hij verschillende regterlijke betrekkingen te Berlijn en werd in 1859 vicepresident van het Hof van Appél te Glogau.
Van 1849—1853 was hij bij herhaling lid van de Eerste Kamer en van 1858—1862 lid van het Huis van Afgevaardigden, waar hij tot de partij der oud-liberalen behoorde. In 1868 werd hij op zijn verzoek gepensioneerd, maar bleef afgevaardigde naar den Duitschen Rijksdag, en wijdde zich voor ’t overige aan wetenschappelijken arbeid. Van zijne geschriften vermelden wij: „Ergänzungen und Erläuterungen der preuszischen Rechtsbücher (1837— 1851, 5 dln en 5 supplementsdeelen; 6de druk 1874 , 4 dln)”, — „Die Verfassung und Verwaltung des preuszischen Staats (1840—1856, 9 dln)”, — „Das Staatsrecht der preuszischen Monarchie (1856—1863, 2 dln; 3de druk 1869—1872)”, — „Das Verfassungsrecht des deutschen Reichs (1872)”, op nieuw bewerkt onder den titel: „Das Staatsrecht des deutschen Reichs (1876—1877, 2 dln)”, — „Die Verfassungsurkunde für den preuszischen Staat von 31 Januar 1850 (1850; 3dedruk 1859)”, — en „Das Gesetz über die Presse von 12 Mai 1851 (1851)”.
